Сув

 Одатда онамга сувни идиши қопқоғини очиб бераман. Ўзи очишга кучи етмайди.

Бугун машинада мени кута туриб онам сув айтди. Онамни докторларни тавсиясига кўра анча вақтдан бери тез-тез сув ичиб юради. Рўза тутиш мумкинмас. Хуллас сувни опкелар эканман эрталабдан бери кутиб ўтирган жойимдан қўнғироқ бўлди. Айтишларича ишим битмасмиш. Асабларим бардош бермасди. Машинани миниб уйга кетишим керак. Онам ёнимда. Машинага сувни қўйдиму ўзимга-ўзим бутун дунёни қарғай, ишимни битирмаган одамларни лаънатлай бошладим. Машинани хайдар эканман аламдан бақирар эдим. Дунёни адолатсизлигию одамларнинг бефарқлигидан жунбушга чиқардим. Онам хеч нарса демай кетарди. Орада бир кўзим тушди, онам сувни қўйган жойимдан қўлига олди ичиш учун. Шу билан яна ўзимни хаёлларим, ўзимни ўйларим билан ўзимга-ўзим қарғаниб кетардим. Бутун дунёдан хафа эдим.

Анча вақт юрдик. Уйга яқинлаб қолдик. Ховуримдан тушдим. Озгина чалғидим. Чанқаганимни сездим. Сувни олиб очиб ичдимда яна қайтиб жойига қўйдим. Кейин бир нарсани сезиб қолдим. Сувни қўйганимдан кейин бироз ўтиб онам секин сувни олдида сумкасидан бокалини олиб қуйиб ичди. Аввалига эътибор бермагандим лекин кейин хаёлимга нима қилганим келдию уятдан қизара бошладим. Мен сувни очиб ичганимда сув очилмаган эди. Йўлга чиққан пайтимиз онам сувни қўлига олганди лекин уни оча олмаган. Мени вовиллаб кетишимни кўриб сувни очиб беришимни сўрашга қўрққан. Йўл бўйи мен сувни очиб ичишимни кутган ва очганимдан сўнг секин олиб ўзи хам ичган. 

Йўл бўйи дунёдан хафа бўлиб келган мен энди ўзимдан хафа бўлиб юраман.

Онани буюклигию фарзанни расволиги хақида бундан ортиқ мисол бўлмаса керак.